Zor olan bir elveda...

 Bu gece rüyamda o veda sahnesi gözümün önüne geldi ve cok etkilenip bunu kesinlikle yazarak-konusarak paylasmam gerektigini düsünerek sizlerle paylasmak istiyorum. Malum ailemden,dostlarimdan,akrabalarimdan ve bazende esimden (nöbetde oldugu zamanlar) ayri oldugum icin, icimi sizlere dökmek istedim. (suan bingöldeyiz) Isimden ve dogdugum yerden veda edeli yaklasik 6 ay olacak ve inanin okadar zor bir veda olduki, yazmakla ve anlatmakla ifade edilmez.Ben ailemden bile bukadar zor ayrildigimi hatirlamiyorum.Tam 3 gurup yani 65 cocugun ve ailelerin ve ögretmenlerin aglamasi beni yikmisti.Bir cocuk ögretmenine veda ederek, hickira hickira aglarmi?? agliyormus demeki :(( Kiyamam ben onlaraa kiyamam ben yavrucaklarima.Kendi cocuklarin olursa bunun sevgisi daha farkli diyenlere hic bir zaman inanmadim cünkü ben hergün sabahdan aksama kadar gördügüm beraber büyüdügümüz cocuklari kendi cocuklarim gibi gördüm,sevdim,ilgilendim,egittim ve bir anne oldum. Belki bunu herkes yapamiyabilir ama ben yapabildim ve bu yüzden meslegimi cok iyi yaptigimi düsünüyorum ki bunu veda ederken herkesden duyup onlarin arkamdan aglamasini gördügüm anda anladim. Ben hic bir cocugu herhangi bir cocuk diye görmüyorum, kendi cocugum gibi görüyorum. Meslegime okadar asigim okadar bagliyimki ömrümü onlara adayabilirim. En yakin zamanda ankarada´da okulda calismaya basliyacagim (ins). Aslinda elimden her is gelir ve bircok sektörde calisdim tecrübe kazandim ama bana dünyanin servetinide verseler ben meslegimden ve cocuklarimdan vazgecmiyecegim. Ayrica cok güzel projelerim/planlarim var. Eger kismet olursa kimsesiz yurtlardaki cocuklar icin yardimlar düzenleyecegim.Maddi ve manevi yardimda bulunacagim. Almanya ile köprü olup bircok hayir sever vatandaslarimizla bu cocuklarimiza sahip cikacagim. Bunu aslinda herkes yapabilir. Cantaya,ayakkabiya,takiya vs verdiginiz parayi bir kerede bir cocugu bagislayip veya hediye alip sevindirebilirsiniz. Sahi siz hic cocuklarin mutluyken gözlerindeki o parlakligi gördünüzmü? Benim hic aklimdan cikmiyorki. Veya hicmi paraniz yok.Ozaman gidip o cocuklarla gülün,oynayin,sevin, cünkü bu cocuklar sevgiye ilgiye aclar :(( Herkes birazda olsa birseyler yapsaaa, hic aglayan bir cocugumuz olmyuacak belkide :(((